In de veertigdagentijd laten we op woensdagavond om 19 uur het gebed klinken in onze kerk.
Zo houden wij het gebed gaande in onze gemeente. Voor wie thuis mee wil bidden volgen hier de teksten die wij gaan gebruiken.
Na afloop zetten we de geluidsopname op de website.
Bemoediging
v: Onze hulp is in de Naam van de Heer.
a: Die hemel en aarde gemaakt heeft.
V: Die trouw houdt tot in eeuwigheid
A: en niet laat varen de werken van Zijn handen
V: Genade zij u en vrede van God onze Vader en van onze Heer Jezus Christus, in de gemeenschap van de Heilige Geest, Amen.
Lezing 2 Petrus 3, 1 – 9.
Geliefde broeders en zusters, dit is al de tweede brief die ik u schrijf. Met beide wil ik u tot een helder inzicht brengen, en wel door u te herinneren aan de woorden die de heilige profeten destijds hebben gesproken en aan het gebod van onze Heer en redder dat uw apostelen u hebben doorgegeven. Vergeet vooral niet dat er aan het einde van de tijd spotters zullen komen, die hun eigen begeerte volgen en smalend vragen: ‘Waar blijft hij nu? Hij had toch beloofd te komen? De generatie voor ons is al gestorven, maar alles is nog steeds zoals het sinds het begin van de schepping geweest is.’ Ze gaan er dan willens en wetens aan voorbij dat er in het begin al eens een hemel is geweest en een aarde die door Gods woord gevormd was uit water en door middel van water, en dat de toenmalige wereld vergaan is toen ze door het water werd overspoeld. Maar de tegenwoordige hemel en aarde worden door datzelfde woord bewaard om op de dag van het oordeel, waarop de goddelozen ten onder zullen gaan, te worden prijsgegeven aan het vuur.
Eén ding mag u niet over het hoofd zien, geliefde broeders en zusters: voor de Heer is één dag als duizend jaar en duizend jaar als één dag. De Heer is niet traag met het nakomen van zijn belofte, zoals sommigen menen; hij heeft alleen maar geduld met u, omdat hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat.
Psalm 42
Zoals een hinde smacht
naar stromend water,
zo smacht mijn ziel
naar u, o God.
Mijn ziel dorst naar God,
naar de levende God,
wanneer mag ik nader komen
en Gods gelaat aanschouwen?
Tranen zijn mijn brood,
bij dag en bij nacht,
want heel de dag hoor ik zeggen:
‘Waar is dan je God?’
Weemoed vervult mijn ziel
nu ik mij herinner hoe
ik meeliep in een dichte stoet
en optrok naar het huis van God –
een feestende menigte,
juichend en lovend.
Wat ben je bedroefd, mijn ziel,
en onrustig in mij.
Vestig je hoop op God,
eens zal ik hem weer loven,
mijn God die mij ziet en redt.
Mijn ziel is bedroefd,
daarom denk ik aan u,
hier in het land van de Jordaan,
bij de Hermon, op de top van de Misar.
De roep van vloed naar vloed,
de stem van uw waterstromen –
al uw golven slaan
zwaar over mij heen.
Overdag bewijst de HEER mij zijn liefde,
’s nachts klinkt een lied in mij op,
een gebed tot de God van mijn leven.
Tot God, mijn rots, wil ik zeggen:
‘Waarom vergeet u mij,
waarom ga ik gehuld in het zwart,
door de vijand geplaagd?’
Mij gaat door merg en been
de hoon van mijn belagers,
want ze zeggen heel de dag:
‘Waar is dan je God?’
Wat ben je bedroefd, mijn ziel,
en onrustig in mij.
Vestig je hoop op God,
eens zal ik hem weer loven,
mijn God die mij ziet en redt.
Voorbede
God wij zijn U dankbaar voor de overvloed
waarmee U ons zegent:
het licht van de dag dat uitbundig van U verhaalt,
en ons laat weten: Ik zal er zijn is uw Naam.
De aarde die wij bewonen, het werk dat wij verrichten,
de ogen van de ander die ons zien en laten weten:
wij mogen er zijn, ons antwoord op wie U bent.
Kom en wil ons bevrijden van wat ons klein maakt
van alles dat ons tegen houdt om het te wagen
met wat we hebben te beginnen en te delen
en er op te vertrouwen dat als wij onszelf durven te verliezen
U het bent die het met ons er op waagt.
Hoe mooi zal deze aarde niet zijn wanneer mensen hier
in vrede kunnen leven, onbedreigd en vrij.
Hoe groot zal onze vreugde zijn, als wij bevrijd zijn van angst
en wij ontwapenend de ander kunnen ontmoeten
delen in elkaars verdriet, meeleven met de pijn,
blij zijn, wanneer het de ander goed gaat
en samen komen om te delen wat wij hebben.
In een mens bent U ons nabij gekomen,
wie de Zoon ziet, ziet de Vader,
een geworden in liefde en trouw,
een van gezicht en gestalte.
Zo trekt U ons naar U toe,
de glans van zijn ogen valt op ons als het licht van de morgen
Uw Zoon heeft onze eenzaamheid gedragen,
onze verlatenheid werd de zijne, hij is in ons verloren gegaan
om door U weer te zijn gevonden
en wij weten: wij gaan nooit meer alleen.
Daarom, God, verbonden met Hem en met elkaar,
zijn wij in U, en in uw stilte spreken wij uit
wat leeft in ons.
Stil gebed
Onze Vader
Zegen
God die van verre ziet, roept ons
en wij gaan nog ongekende wegen;
God die ons nabij is , een steun in onze rug,
wij houden vol en verliezen niet de moed.
God is het, die ons bezielt, ons zegent en doet weten:
God geeft u vrede.
Amen
Categories: Geen categorie