Wanneer deze nieuwsbrief uitkomt is de veertigdagentijd net begonnen. Traditiegetrouw een tijd om bewuster te leven, minder te eten, geen alcohol te drinken, niet te snoepen, meer om te kijken naar anderen, langzamer te leven, enz.
De komende weken volgen we Jezus op Zijn weg naar Jeruzalem. Een weg door de diepte heen, naar de opstanding. Vaak lezen we aan het begin van de veertigdagentijd het verhaal van de verzoeking van Jezus in de woestijn. Direct hiervoor staat het verhaal van de doop van Jezus. Daar klink de stem: Dit is mijn geliefde Zoon, in Hem vind Ik vreugde. Het is hier alsof hemel en aarde elkaar raken, alles valt op zijn plek. Gods nabijheid wordt ervaren en je zou willen dat dit voor altijd zou duren. Maar de Geest van God werkt blijkbaar anders. Want de Geest drijft Jezus na Zijn doop de woestijn in. Een Godservaring brengt je klaarblijkelijk niet perse op gebaande wegen of op de toppen van geluk. De woestijn is hier de bestemming. Veertig dagen lang.
Zo kan voor ons het leven, ons geloofsleven soms ook als een woestijn voelen. En voor sommige mensen voelt het misschien wel alsof geloven is in de eerste plaats vooral leven in de woestijn is. De plaats waar je doorheen trekt en soms stilstaat, net zoals het volk Israël deed. Het land van belofte is nog niet bereikt. We zijn er nog niet. Hoe ga je daar als gelovige hiermee om? Hoe overleef je in de woestijn?
Soms ervaar je in die woestijn iets van een oase, een aanraking van de Eeuwige. Iets van de woorden die Jezus hoorde bij Zijn doop. Jij bent een geliefd kind van Mij. En wie weet is dat nu wel iets voor deze veertigdagentijd, naast vasten in de zin van onszelf iets onthouden. Dat we onszelf daarbij ook juist iets gunnen. Namelijk: veertig dagen de tijd om na te denken over wat onze oase is in de woestijn. Wat onze bronnen van hoop en vertrouwen zijn.
Dat we als gemeente zo op weg gaan naar Pasen toe, Jezus volgend op Zijn weg door de diepte heen naar het leven. Op weg naar het beloofde land. Dwars door de woestijn. Het samen uithouden, in geloof met elkaar verbonden. Zoals Marjet de Jong dicht:
Veertig dagen om te wennen
aan een leven uit Gods hand,
om zijn droom weer te herkennen:
vrij te zijn in ‘t beloofde land!
Ds. Anne ter Schuur
Categories: Geen categorie