Beter is één hand gevuld met rust dan beide vuisten vol gezwoeg en najagen van de wind
Prediker 4:6
Het is juli, we zitten in de vakantieperiode. Voor veel mensen een periode van rust. In de kerk liggen de vergaderingen, gespreksgroepen, oefenen van de cantorij e.d. ook even stil. Ruimte om nieuwe energie op te doen, ruimte voor rust.
Een tijd geleden was op tv de serie Diep te zien, waarin BN’ers een nacht lang uitgedaagd worden om stil te staan bij een voor hen belangrijke levensvraag. In een van de afleveringen wordt influencer Nienke Plas geïnterviewd over het thema rust. (Terug te kijken via https://www.npo3.nl/diep/05-05-2021/VPWON_1330368) Plas gaf aan nauwelijks tijd te nemen voor rust, ze is altijd maar bezig met het najagen van nieuwe doelen. Herkenbaar wellicht. Veel mensen zijn behoorlijk druk om alle ballen in de lucht te houden, nieuwe doelen na te streven, vol gezwoeg.
In deze aflevering van Diep krijgt Plas op een gegeven moment Prediker 4:6 aangereikt: Beter is één hand gevuld met rust dan beide vuisten vol gezwoeg en najagen van de wind. Prediker is op zoek naar wat in ons leven nou echt waarde heeft en zin geeft. Veel ervan ervaart hij als zinloos, maar rust niet. Als Prediker over rust spreekt, bedoelt hij niet dat je maar op een stoel moet gaan niksen. Dezelfde Prediker zegt namelijk in vers 5: Een dwaas die nooit werkt, maakt zichzelf kapot (BGT). Rust betekent niet niets doen. Want als je rust neemt, gebeurt er ook iets. Rust zorgt ervoor dat alles op z’n plek valt, het geeft je een basis. Niet voor niets is de mens op de zesde dag geschapen. De eerste ‘volledige’ dag van de mens was de zevende, de rustdag.
Hoe krijg je nu meer rust? Niet door steeds naar voren te kijken, naar de doelen die je wilt bereiken. Ook niet door steeds achterom te turen, naar alles wat niet af is. Maar wel door naar beneden te kijken, naar wat je hebt. En ook door naar boven te kijken, naar wat je ontvangt. Rust betekent ook loslaten. Loslaten van je dagelijkse bezigheden, van de gedachten in je hoofd. Loslaten is soms lastig. Daarom dat beeld van Prediker in dit vers. Gebalde handen laten niet los. Een hand vol rust wel. Je opent je handen, geen vuist meer, niet meer gebald. Geopende handen, om te ontvangen en te geven.
Er bestaan veel citaten over rust en onrust. Eén van de mooiste, vind ik, komt bij Augustinus vandaan: Ons hart is onrustig, totdat het rust vindt in U. Dat wens ik u toe. Voor de komende zomertijd, maar zeker ook voor de dagen, weken en maanden daarna.
ds. Anne ter Schuur
Categories: Geen categorie