Waar ouder worden waarde krijgt
We worden steeds ouder en ook anders ouder dan vroeger. Tegelijk met de spectaculair toegenomen levensverwachting is er ook sprake van een opmerkelijke paradox. We worden ouder, maar veel ouderen spiegelen zich aan de dominante waarden van onze maatschappij door zo lang mogelijk jong te willen blijven. Onderweg zijn in de ouderdom is klaarblijkelijk ook een stuk lastiger geworden, en over zingeving wordt niet zo veel gesproken.
Ouderdom is hierdoor een soort niemandsland waarin men op zoek is naar zin en betekenis. Wat betekenen al die extra levensjaren? Hoe kijkt de samenleving naar ouderen en hoe kijken ouderen naar zichzelf? Wat zijn kerntaken van het ouder worden? Welke bronnen kunnen er gevonden worden?
Oud worden als leven bij nader inzien
Een bloem is op haar mooist kort voor zij verwelkt. Dan weet je dat het al bijna voorbij is. Het lijkt erop dat dit met mensen ook het geval is. Dat geeft naast enige melancholie ook een enorme vrijheid aan degene die de bloeitijd bijna voorbij is. Eindelijk de kans om authentiek te zijn, onverwachte wegen in te slaan, je te laten verrassen en wie weet wél iets nieuws en totaal anders te zeggen. Soms lijkt het ouder worden op de laatste stappen in het dal waar je nu langzaam weer uit omhoog klimt, wetend dat de weg nu verder omhoog mag gaan, weg uit het dal, een berg op, met wie weet een vergezicht als de oude Mozes ooit had.
Categories: Geen categorie