De protestant heeft het niet gemakkelijk met ‘het goede leven’, zegt Theo Boer, hoogleraar ethiek aan de Protestantse Theologische Universiteit. “Genieten is een goddelijk gebod, tegelijk is het leven ook afzien. Het leven moet niet genoten maar geleefd worden.”
Wat doet een ethicus?
“Een ethicus denkt systematisch na over waarden en normen, over het goede leven. Daarbij geldt het perspectief van de wetenschapper: grote lijnen trekken, je niet laten meetrekken door de waan van het moment.
Voor individuele keuzes inzake leven en dood kun je bijna altijd begrip opbrengen. Dat neemt niet weg dat je er als ethicus soms moeite mee hebt. Op individueel niveau heb ik begrip voor kindereuthanasie. Maar laat het in hemelsnaam een niet wettelijk geregelde uitzondering zijn.”
Er is genoeg werk voor de ethicus
“Het aantal ethische problemen is gegroeid. Dat heeft te maken met de sterk toegenomen pluraliteit. Er is minder vaak een maatschappelijk gedeeld besef van normen en waarden. De meningen over wat een goed leven en een goede dood zijn, lopen sterk uiteen. Daarnaast stellen de zegeningen en risico’s van technologische ontwikkelingen ons voortdurend voor nieuwe vragen en keuzes, bijvoorbeeld op het terrein van gezondheid en het levenseinde.
Met Bonhoeffer kun je de verzuchting slaken dat wij, of we dat nu leuk vinden of niet, autonoom zijn geworden. We moeten een eigentijds antwoord zien te vinden op ingewikkelde individuele ethische keuzes.”
Wat kan de kerk hierin betekenen?
De kerk is bij uitstek het forum waarop je deze zaken kunt bespreken. Waar anders? Ga het gesprek aan. Wees het vooral met elkaar oneens. Er zijn daarbij twee grondregels: de ander is niet gek en de ander is niet slecht. Zodra ik mijn tegenstanders verwijt slechte bedoelingen te hebben of onvoldoende geïnformeerd te zijn, sla ik het gesprek dood.
Lees verder op: https://www.protestantsekerk.nl/verdieping/theo-boer-het-leven-moet-niet-genoten-maar-geleefd-worden
Categories: Geen categorie